|
|
|
Exotisch fruit
Er zijn heel wat exotische fruitsoorten die het in ons Vlaams of
Nederlands klimaat goed doen!
Bezoek deze Facebookgroep voor meer informatie en leer van de
kennis en ervaringen van anderen:
Alle soorten fruit voor Vlaanderen en Nederland
|
|
|
|
Asimina triloba: Pawpaw is een
fruitsoort afkomstig uit de westelijke helft van de Verenigde Staten van Amerika.
Het is een geslacht uit de familie Annonaceae. De soorten staan ook wel
bekend als prairiebanaan, Ozark banaan of roomappel. Het is een geslacht
van acht of negen soorten heesters met grote bladeren en eetbare
vruchten , dat van nature voorkomt in het zuidoosten van Noord-Amerika.
Het geslacht bevat de grootste eetbare, in Noord-Amerika inheemse
vruchten. De planten groeien in de vruchtbare valleien. De naam, die ook
wordt gespeld als paw paw, paw-paw of papaw is waarschijnlijk afkomstig
van het Spaanse "papaya" (papaja), misschien door de oppervlakkige
overeenkomst tussen de twee vruchten.
Pawpaw maakt net als de custardappel, de cherimoya, de zoetzak en de
zuurzak deel uit van de familie Annonaceae. Het is het enige geslacht
van deze plantenfamilie dat niet van nature voorkomt in de tropen.
De pawpaws zijn struiken of heesters, die 2-12 m hoog kunnen worden. De
bladeren zijn alternerend geplaatst, ovaal van vorm en 20-35 cm lang en
10-15 cm breed. De noordelijke, koudetolerante gewone pawpaw is
bladverliezend en de zuidelijke soorten zijn meestal groenblijvend. De
stinkende bloemen groeien solitair of in trossen van tot acht bloemen
met een diameter van 4-6 cm. De bloemen hebben zes kelk- en zes
kroonbladeren (drie grote buitenste kroonbladeren en drie kleinere
binnenste kroonbladeren). De kleur van de kroonbladeren varieert van wit
tot paars of roodbruin. De bloemen worden bestoven door aasvliegen en
kevers. De bloemen verspreiden een zwakke geur die weinig bestuivers
aantrekt, wat de vruchtzetting kan beperken. Kwekerijen leggen soms
rottend vlees naast de bloeiende planten om aasvliegen aan te trekken.
De vrucht is een 5-16 bij 3-7 cm grote eetbare bes. De vruchten wegen
0,2-0,5 kg en bevatten veel zaden. De vrucht rijpt van groen naar geel
of bruin. Het vruchtvlees smaakt naar banaan of mango, wat afhangt van
de cultivar. Het vruchtvlees bevat meer eiwitten dan de meeste andere
fruitsoorten.
Deze planten of
zaden zijn o.a. te koop via:
www.plantencentrumexotica.be
www.suptropical.be
www.exotischezaden.nl
|
 |
|
Diospyros kaki
oftewel Sharon Fruit is dikwijls te koop in onze groentenwinkels, maar
kan je perfect in je eigen tuin aanplanten.
De kaki, ook lotus
genoemd, (Diospyros kaki) is de economisch belangrijkste Diospyros, die
wordt gekweekt voor zijn vruchten. De boom, ook bekend als dadelpruim,
komt van nature voor in de Himalaya en in de bergen van Myanmar,
Thailand, Indochina, Korea en Japan. Wereldwijd wordt de vrucht gekweekt
in de subtropen en in de tropen hoger dan duizend meter. Het is de
nationale vrucht van Japan, maar het is mogelijk dat de oorsprong ervan
in China ligt. De kaki behoort tot de oudste gecultiveerde planten, in
China al meer dan 2000 jaar. In sommige plattelandsgemeenschappen heeft
de vrucht de naam hoofdpijn, rugpijn en voetklachten te kunnen genezen.
Deze planten of
zaden zijn o.a. te koop via:
www.plantencentrumexotica.be |
 |
|
Acca sellowiana
De ananasguave is
een plant uit de mirtefamilie (Myrtaceae).
Het is een groenblijvende struik of tot 7 m hoge boom met een
lichtgrijze schors en jonge twijgen die wit behaard zijn. De
tegenoverstaande bladeren zijn kortgesteeld, glad en glanzend aan de
bovenzijde, ovaal, gaafrandig, leerachtig en 3-6 cm x 2-3 cm groot. De
onderzijde van het blad is zilverig behaard.
De 3-4 cm brede, tweeslachtige bloemen groeien solitair of in kleine
groepen bijeen. De vier kroonbladeren zijn circa 2 cm lang,
teruggeslagen en aan de bovenzijde karmijnrood, hoewel dat vaak niet
goed te zien is omdat de witte onderzijde naar boven omgeslagen is. De
vier kelkbladen zijn kleiner, teruggeslagen, aan de bovenkant roodbruin
en aan de onderkant viltig behaard. In het midden van de bloem staan de
talrijke rode, tot 2,5 cm lange meeldraden met gele helmknoppen en de
centrale, rode stijl die langer en dikker is dan de meeldraden
De vruchten zijn ei- of peervormig, bleekgroen of geelgroen en 4-8 × 3-7
cm groot. Aan de basis van de vruchten blijft de bloemkelk behouden. Het
vruchtvlees is wit met een doorschijnend midden, korrelig en sappig. Het
smaakt zoetzurig en ruikt naar ananas. De vrucht bevat twintig tot
veertig of soms meer dan honderd kleine, langwerpige zaden.
De vruchten kunnen als handfruit gegeten worden. Ze kunnen in
fruitsalades, zoetwaren, koeken en taarten verwerkt worden. Ook kan van
de feijoa marmelade, vruchtenwijn of chutney worden gemaakt.
Deze planten of
zaden zijn o.a. te koop via:
www.plantencentrumexotica.be |
 |
|
Ficus carica (vijgen)
Dit is een plant
uit de moerbeifamilie (Moraceae). De boom komt van nature voor in
Westelijk Azië. Al in de oudheid werd de soort gekweekt. Aangeplant
wordt de boom om de eetbare vruchten, de vijgen, gehouden. Met name in
Zuid-Europa zijn vijgenbomen een algemene verschijning. Dankzij de
zachte winters kan de vijgenboom tegenwoordig ook goed in België en
Nederland gehouden worden. Vaak wordt de plant tegen muren geplant. De
hoogte is circa 10 m.
De vijgenboom is een uitgespreide struik of een iets overhellende boom
met omhooggaande, knobbelige takken. De boomschors is glad en
metaalgrijs. Als de boom ouder wordt, ontstaat er een donkergrijs
patroon.
De bladeren zijn dik en leerachtig. Ze kunnen 30 x 25 cm groot worden.
De bladeren hebben een hartvormige voet en zijn drie- tot vijflobbig. De
middelste lob is altijd het grootst. De bladsteel is 5–10 cm lang. De
bovenzijde van het blad is donkergroen en ruwbehaard; de onderzijde is
eveneens behaard en heeft witte nerven.
Deze planten zijn
o.a. te koop via:
www.laurusinfo.com/nl/
www.plantencentrumexotica.be |
 |
|
Actinidia sinensis
(kiwi)
Dit is de eetbare
vrucht van een snel groeiende slingerende klimplant. De vruchten van de
gewone kiwi zijn gewoonlijk langwerpig ovaal van vorm, hebben helder
vruchtvlees met een witte kern en een ring van zwarte pitjes rondom deze
kern. Schijfjes kiwi worden vaak als decoratieve garnering van gebak,
salades en dergelijke gebruikt, maar de vrucht kan ook in zijn geheel
worden gegeten (met of zonder schil).
Deze planten zijn
binnenkort te koop via:
www.laurusinfo.com/nl/ |
 |
|
Vitis vinifera
(druiven) De
wijnstok, ook wel druivelaar of - naar de vrucht - druif genoemd, is een
plant uit de wijnstokfamilie (Vitaceae).
De wilde wijnstok komt oorspronkelijk uit het Middellandse Zeegebied en
het Midden-Oosten, maar is reeds in de oudheid gekweekt en verspreid
over heel Europa en later over de ganse wereld. Ook in België en
Nederland wordt hij soms verwilderd gevonden.
Naast de wilde soort zijn er veel cultivars van de wijnstok. Van deze in
cultuur gebrachte variëteiten worden druiven voor meerdere doeleinden
verbouwd. |
 |
|
Pyrus pyrifolia (Nashipeer),
zandpeer of Aziatische peer is een perensoort, die van nature voorkomt
in het oosten van Azië, waar hij veel wordt gekweekt voor zijn eetbare
vruchten. De sappige vruchten hebben de vorm van appels. Vanwege deze
overeenkomst worden ze ook wel appelperen genoemd. Het is een populaire
vrucht, die als dorstlesser kan worden gebruikt. Ze zijn zoet en
knapperig als ze rijp van de boom worden geplukt. |
 |
|
Vaccinium vitis-idaea,
in het Duits Preiselbeeren, in het Nederlands rode bosbes, is een plant
uit de heidefamilie (Ericaceae). Dit is een plant die in de Alpen
zeer dikwijls samen en onder alpenrozen groeit.
De rode bosbes is
een gewaardeerde en geliefde vrucht die vooral bij wildgerechten wordt
geserveerd in de keukens van Noord- en Centraal-Europa, met name in de
Scandinavische landen, Polen, Oostenrijk, Slowakije en Karelië
(Rusland). Overigens mogen de bessen in Scandinavië op grond van het
traditionele "allemansrecht" op alle publieke en private terreinen vrij
geplukt worden. Wegens zijn wrange, zure smaak, die door het hoge
gehalte aan fruitzuren (onder meer ascorbinezuur, benzoëzuur en
salicylzuur) wordt veroorzaakt, wordt de vrucht slechts zelden rauw
gegeten en meestal tot compote verwerkt.
De vruchten bevatten vele gezonde stoffen zoals vitamine C, vitamine B1,
vitamine B2, vitamine B3 en β-caroteen. Ook bevatten de vruchten
mineralen als kalium, calcium, magnesium en fosfaat.
Naast de bessen bevatten ook de bladeren stoffen met geneeskrachtige
werking, bijvoorbeeld anthocyaan, dat nier- en blaasinfecties kan helpen
voorkomen omdat bacteriën zich niet aan de slijmvliezen kunnen hechten.
Ook bij het verlagen van cholesterol en bij de behandeling van
reumatische ziektes kan de plant van nut zijn. |
 |
|
Moerbei (Morus) is
een geslacht van tien tot zestien soorten bladverliezende bomen uit de
moerbeifamilie (Moraceae). De planten komen van nature voor in de
warm-gematigde streken en subtropische regio's van Azië, Afrika en
Noord-Amerika. De meeste soorten komen van nature voor in Azië.
Het nauw verwante geslacht Broussonetia staat ook wel bekend als
moerbei, met name de papiermoerbei (Broussonetia papyrifera). |
 |
|
Arbutus unedo of
aardbeiboom.
De aardbeiboom is
een 1,5-3 m hoge struik of zelden een tot 12 m hoge boom met een
matgrijze, gegroefde stam uit de heidefamilie (Ericaceae). De jonge
twijgen zijn klierachtig behaard. De bladeren zijn afwisselend
geplaatst, stevig, sterk glanzend aan de bovenkant, kaal aan beide
zijden, lancetvormig, 4-11 cm lang en hebben een sterk gezaagde rand.
De bloemen groeien in 5 cm lange en brede, hangende trossen aan het
einde van de takken. De bloemen zijn groenachtig of wit tot roze van
kleur, 9 mm lang en klokvormig met teruggekromde kroonslippen en een 1,5
mm lange kelk. De aardbeiboom bloeit van oktober tot maart.
De tot 2 cm grote vruchten hebben een harde knobbelige schil. De vrucht
rijpt van geel naar roodbruin. Het vruchtvlees is geel van kleur en
smaakt zurig en is weinig aromatisch.
De aardbeiboom komt van nature voor in het Middellandse Zeegebied en
wordt geteeld in Portugal, Frankrijk, Griekenland, Italië, Spanje en
China. De vruchten worden gebruikt bij de bereiding van sommige wijnen
en likeuren, of soms verwerkt tot jam. De vrucht is in Nederland in blik
verkrijgbaar bij etnische winkels. De bloesem levert een bittere honing
op. |
 |
|
Rubus phoenicolasius
De Japanse wijnbes
is een plant uit de rozenfamilie. De soort behoort evenals de gewone
braam (Rubus fruticosus) en de framboos (Rubus idaeus) tot het geslacht
Rubus. De soort komt van nature voor in Korea, Japan en China. Tot het
geslacht Rubus behoren meer dan zeshonderd soorten.
Omstreeks 1876 werd in Frankrijk voor het eerst een tot dan toe
onbekende, op een braam lijkende struik ingevoerd uit het oosten van
Azië, die de naam Japanse wijnbes kreeg.
De plant is een makkelijk groeiende struik waarvan de stengels tot 3 m
lang kunnen worden. De bladeren zijn aan de bovenzijde lichtgroen en aan
de onderzijde grijs. Aan de stengels en de bladstelen zitten naast zeer
veel roodbruine klierhaartjes ook stekels, die bij aanraking in de huid
achter kunnen blijven. De twijgen zijn lichtgroen, maar verkleuren later
rood.
Elk jaar worden nieuwe stengels uit wortelopslag gevormd. Alleen de
tweejarige stengels dragen vrucht, waarna deze afsterven. De Japanse
wijnbes bestaat uit vele vruchtjes en is een verzamelsteenvrucht. In
tegenstelling tot de braam, maar evenals de framboos, laat de Japanse
wijnbes makkelijk los van de bloembodem. |
 |
|
Actinidia arguta of
Kiwibes
Het is een oude
soort, die volgens onderzoek al in de vegetatie van het Tertiair
voorkwam. De plant werd in Europa en Azië gecultiveerd, vooral in
botanische tuinen. De mini-kiwi stamt uit het noorden van Japan,
Oost-Mantsjoerije en de taiga's van Siberië.
De mini-kiwi is onder veel verschillende benamingen bekend. De mini-kiwi
wordt ook wel aangeduid als Siberische kruisbes. Ook de volgende
benamingen hebben allemaal betrekking op de mini-kiwi: kiwiberry
(kiwibes), baby-kiwi, grape-kiwi, coctail-kiwi, hardy kiwi, kiwai,
tara-vine, bower-vine, kishmish en kokuwa (Japan). |
 |
|
Rubus fruticosus x
Rubus idaeus
Tayberry is a
cultivated shrub in the genus Rubus of the family Rosaceae patented in
1979 as a cross between a blackberry and a red raspberry, and named
after the river Tay in Scotland.
The fruit is sweeter, much larger, and more aromatic than that of the
loganberry, itself a blackberry and red raspberry cross. The tayberry is
grown for its edible fruits which can be eaten raw or cooked, but the
fruit do not pick easily by hand and cannot be machine harvested, so
they have not become a commercially grown berry crop. As a domestic crop,
this plant has gained the Royal Horticultural Society's Award of Garden
Merit. |
 |
|
Rubus x loganabaccus
De loganbes is een
kruising tussen een braam en een framboos.
De soort ontstond per ongeluk in 1880 of 1881. Het was indertijd
gebruikelijk om soorten bessen te kruisen om varianten te creëren die
commercieel gezien interessanter waren. James Harvey Logan, een rechter
in Santa Cruz (Californië), zaaide bramenzaadjes uit naast een
frambozenstruik. Beide planten bloeien tegelijk. Het ontstane zaad werd
door Logan geplant en uit de 50 zaailingen ontstonden enkele nieuwe
soorten. Een hiervan was de loganbes; bij de overige 49 bevond zich
onder meer de reuzenbraam (de langste van alle soorten die ooit
ontstonden). |
 |
|
|
|
|
|
|
|